Shooting Star No.1 รักวุ่นวาย ยัยกล้วยฉาบ บทนำ

[zurijung]

Shooting star No.1 รักวุ่นวายยัยกล้วยฉาบ
บทนำ


“นิตยสารดาวแห่งความรักมาแล้วนะ กล้วยแกไปซื้อมารึยัง!?”
เสียงถามจากนักเรียนสาวม.ปลายที่กำลังนั่งกินขนมตังเมอยู่ เงยหน้าขึ้นถามนักเรียนหญิงผมสั้นสีน้ำตาลเข้ม ชื่อของเธอก็คือ ‘กล้วย... ฉาบ’ ซึ่งปกติเพื่อนจะมักเรียกกล้วยเฉยๆ หรือไม่ก็จะเรียกกล้วยแล้วเติมคำนู้นคำนี้เข้าไปแทนคำว่าฉาบ เธอจึงไม่ชอบชื่อนี้ซักเท่าไหร่แต่ทำยังไงได้ละ ในเมื่อแม่ตั้งให้ก็คงต้องใช้ต่อไป
“ไม่อ่ะ ฉันไม่เชื่อเรื่องแบบนี้เหมือนแกหรอก เรนนี่ ไร้สาระ –o-”
เธอหันไปตอบเพื่อนสาว ‘เรนนี่’ พร้อมกับหันไปมองนิตยสารดาวแห่งความรักที่อยู่ในมือของเพื่อนสาวทุกคนในห้อง ด้วยตาสีน้ำตาลแดงคู่นั้นของเธอ ซึ่งเธอก็ไม่เห็นจะเข้าใจเลยว่ามันน่าสนใจยังไงไอ้เรื่องดวงดาวแห่งความรัก ที่ไม่น่าจะมีในจักรวาล นอกจากคนเขียนนิตยสารจะกุขึ้นมาเสียมากกว่า
“เพราะอย่างงี้ไงเล่าแกถึงไม่มีแฟนกับเขาสักที –o-*”
เมื่อเรนนี่พูดถึงเรื่องความรักของเธอทีไร เธอต้องหันมามองเพื่อนสาวด้วยสายตาหงุดหงิดทุกที
“เกี่ยวกันตรงไหน - -!? ฉันก็แค่ไม่อยากมีแฟนก็เท่านั้นเอง”
เรนนี่หรี่ตามองเพื่อนสาวก่อนจะยิ้มที่มุมปาก อย่างมีเล่ห์นัย
“จะจริงเหรอยะ -^- ตลอดเวลาสิบแปดปีที่ผ่านมาแกไม่อยากจะมีแฟนกับเขา แน่เหรอ -0-^!?”
เพื่อนสาวเรนนี่พูดตอกกลับจนเธอแทบหงายหลัง พูดกี่ทีๆ ก็ยังเจ็บกระดองใจ เพราะมันเป็นความจริงตลอดเวลาสิบแปดปีที่เธอมีชีวิตอยู่ เธอยังไม่เคยมีแฟนซักคนเดียว ทั้งที่เธอก็ไม่ได้ขี้เหล่ แต่ก็ไม่ได้สวยอะไรมากมาย ถึงอย่างงั้นก็เถอะ เธอก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดีว่าทำไม เธอไม่เคยโดนผู้ชายขอคบเลยสักครั้ง
“แน่สิ แกเคนฟังไหมเพลง รักยังไม่ต้องการ ของเจ้มาช้า - 0-”
“อ๋อ เหรอจ๊ะ ^ ^+ แต่แกรู้ไหม ว่าดวงดาวแห่งความรักทำให้คนสมหวังได้จริงๆนะ ^^”
คำพูดของเรนนี่ดึงความสนใจของเธอได้ในทันที ถึงแม้เธอจะไม่เชื่อสักเท่าไหร่ก็ตาม แต่ถ้าทำได้จริงมันก็น่าลอง
“แล้วไง... -0-!?”
เธอยังคงทำหน้าเก๊กๆถามต่อไปเพื่อไม่ให้เสียฟอร์ม
“คืองี้... จากที่เขาเล่าต่อๆกันมานะ มีผู้หญิงคนนึงขอพรตอนที่มีดาวตก แล้วพอวันรุ่งขึ้นผู้หญิงคนนั้นก็ได้พบกับผู้ชายแปลกหน้า เห็นเขาว่าหล่อม้ากมาก ><~ แล้วทั้งสองคนก็หลงรักกันแล้วก็เป็นแฟนจนให้กำเนิดนิตยสารดวงดาวแห่งความรักยังไงละ ^0^”
เมื่อเรนนี่พูดจบ เธอก็พบว่าสิ่งที่เธอนั่งฟังอยู่ประมาณสองนาทีที่ผ่านมานั้น มันเป็นเรื่องเล่าหลอกเด็กชัดๆ เพราะไม่มีวันเป็นไปได้หรอกที่เจอกันปุ๊บก็รักกันปั๊บ แต่ถึงอย่างงั้นความคิดที่จะลองขอพรตอนดาวตกของเธอ ก็ยังคงค้างอยู่กึ่งกลางระหว่างคำว่า ลอง กับ ไม่ลอง
ออด!!!
แล้วเสียงออดเลิกเรียนก็ดังขึ้น
กล้วยฉาบลุกขึ้นจากเก้าอี้ไม้ทันทีที่ได้ยินเสียงสัญญาณ ก่อนจะตัดสินใจว่าเธอจะลองทำดูในคืนนี้ถึงแม้ว่ามันจะเป็นเรื่องหลอกเด็กก็ตาม แต่ก่อนอื่นที่เธอจะทำเรื่องแบบนั้น เธอต้องขอไปซื้อนิตยสารดวงดาวแห่งความรักมาศึกษาซะก่อน เธอรีบสาวเท้าเดินลงไปข้างล่างเพื่อซื้อนิตยสารดวงดาวแห่งความรักก่อนที่ใครจะมาเห็น เพราะเธอเป็นพวกกลัวเสียฟอร์มสุดๆ
“ขอบคุณที่มาอุดหนุนนะคะ ^^~”
เธอรีบหยิบหนังสือเข้าในกระเป๋านักเรียนทันที ก่อนจะเดินไปเปลี่ยนรองเท้าที่ตู้เก็บ แต่ดูเหมือนโชคจะไม่ค่อยเข้าข้างเธอเลย เพราะตอนนี้เรนนี่ เพื่อนสาวของเธอลงมาเห็นเธอกำลังเดินออกจากร้านหนังสือพอดี
“อ้าว มาอยู่ที่นี่เองเหรอยะ ฉันหาแกซะให้ควักเลยนะ - -^”
“อะ อืม ^^;;”
“แล้วไปเข้าไปซื้ออะไรในร้านหนังสือเหรอยะ ท่าทางรีบร้อนจัง -0-*”
เรนนี่รับรู้ได้ถึงความผิดปกติของเพื่อนสาวก่อนจะมองไปที่กระเป๋าสีม่วงใบใหญ่ของเพื่อน
“ไปซื้อบัตรเติมเงินนะ ^o^;”
ดูเหมือนเธอจะโกหกไม่เก่งเอาเสียเลย เพราะก็เห็นๆกันอยู่แล้วว่ากระเป๋าของเธอมันดูตุงๆกว่าตอนที่อยู่บนห้องเรียนซะอีก
“- -^ งั้นเหรอ”
เรนนี่เริ่มจีบปากจีบคอพูด ก่อนจะหรี่ตามองมาที่กระเป๋าของเพื่อนสาวอีกครั้ง
“ฉันต้องรีบกลับแล้วเดี๋ยวคนที่บ้านรอ ไปก่อนนะ ^^”
กล้วยฉาบรีบวิ่งออกไปจากใต้อาคารทันที ก่อนที่ความจะแตก เพราะเธอยิ่งเป็นคนโกหกไม่เก่ง โดยเฉพาะกับเรนนี่ด้วยแล้ว คำโกหกของเธอก็อยู่แค่ระดับเด็กอนุบาล

รอดแล้วเรา ^ ^;; ฉันยืนหอบแหกๆอยู่ข้างสวนสาธารณะ เกือบโดนยัยเรนนี่จับได้แล้วไหมละ ><; แต่ฉันเนี่ยก็บ้าจริงๆเลย ซื้อมาได้ไงเนี่ยนิตยสารหลอกเด็กแบบนี้ - -* แถมยังโกหกไปอีกว่ามีคนกำลังรออยู่ที่บ้าน ทั้งๆที่ตัวเองก็อยู่แค่คนเดียว แถมยัยเรนนี่ก็รู้เรื่องนี้ซะด้วย โธ่! T.T ฉันเนี่ยมันบ้าจริงๆ
จะว่าไปแล้ว ถ้าเกิดเรื่องที่ยัยเรนนี่เป็นจริงขึ้นมาละ >.< ชีวิตฉันคง... สดใสขึ้นมาทันตาเห็นแน่ๆเลย ><~ คิดแล้วอยากให้กลางคืนเร็วๆจัง
ฉันรีบเดินกลับบ้านที่อยู่ไม่ไกล บ้านหลังเดิมที่ไม่มีใครนอกจากฉัน เหตุผลที่ฉันต้องอยู่คนเดียวแบบนี้ไม่ใช่ว่าฉันไม่มีครอบครัวแบบคนอื่นหรอกนะ ฉันก็มีเหมือนกัน มีพ่อกับแม่ แล้วก็น้องชายอยู่คนหนึ่งชื่อ เก้า ที่คลานตามกันมาหลังจากฉันเกิดได้สองปี แต่ตอนนี้ทั้งสามคนย้ายไปอยู่เมืองนอกกันหมดแล้ว เพราะว่า พ่อกับแม่ ต้องย้ายที่ทำงาน ส่วนเก้าน้องชายฉันก็ไม่อยากเรียนที่ประเทศไทยอยู่แล้ว ผิดกับฉันที่ดื้อดึงอยากอยู่ประเทศไทยมาก สุดท้ายพ่อกับแม่ก็เลยให้ฉันอยู่ที่นี่เพื่อเฝ้าบ้าน ประมาณห้าปีได้แล้วมั้งที่ทั้งสามคนไปอยู่เมืองนอก นานๆทีจะกลับมาเยี่ยมบ้านซักครั้งนึง อีกเดี๋ยวก็จะเย็นแล้ว ฉันรีบไปเตรียมขอตัวรอดาวตกดีกว่า
เป็นเวลาสามถึงห้าชั่วโมงที่ฉันยังคงนั่งจ้องดาวบนฟ้าที่ไม่มีวี่แววว่าจะตกเลยแม้แต่น้อย - -;; ชักเริ่มจะถอดใจซะแล้วสิ เฮ้อ... วันนี้คงไม่ตกแล้วละมั้ง ฉันลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้วเริ่มเก็บของที่วางไว้
ฟิ้ว~
อ๊ะ! O.o นั่นมันดาวตกนี่นา ต้องรีบอฐิษฐาน ขอให้ฉันได้พบกับผู้ชายในฝันดวงเถอะ ขอให้ฉันได้พบกับผู้ชายในฝันด้วยเธอ ฉันประสานมือแน่น ก่อนจะค่อยลืมตาขึ้นมา ทำไมฉันรู้สึกเหมือนดาวตกดวงนี้มันกำลังเข้ามาใกล้ทุกทีๆ เลยเนี่ย เอ๊ะ! 0[]0 หรือว่า มันจะตกลงมาใส่ฉันเนี่ย อ๊ากกก ก้าวขาไม่ออกทำไงดีละ แฟนก็ยังไม่เคยมีแถมยังต้องมาตายเพราะดาวตกที่ตัวเองขอพรอีกตั่งหาก แบบนี้ไม่เอาหรอกนะ ฉันหลับตาปี๋พยายามไม่คิดว่าจะเกิดอะไรขึ้น
ตุบ!!!
ฉันล้มลงไปนอนกับพื้นเพราะดาวตกที่ตกลงมาทับฉัน นี่ฉันตายรึยังเนี่ย ทำไมดาวตกถึงไม่ค่อยรุนแรงเท่าไหร่เลย หรือว่ามันจะ...ไม่ใช่ดาวตก ฉันลืมบรือตาขึ้นช้าๆพร้อมกับมองสิ่งที่กำลังทับตัวฉันอยู่
“กรี๊ด!!! อุบ OxO”ฉันเอามือปิดปากตัวเองก่อนจะทำให้สิ่งตรงหน้าตื่น
สิ่งที่อยู่ตรงหน้าของฉัน มันทำให้ฉันแทบจะบ้าตาย ทำไมผู้ชายถึงล้นมาทับฉันได้เนี่ย แถมยังเปลือยอีกตั่งหาก >< อ๊ากกก!!! ฉันจะทำยังไงดีเนี่ย

เป็นยังไงมั่งคะ ^ ^
ดาวดวงแรกที่ตกลงสู่พื้น เอิ๊กๆ
สนุกไหมคะ ยังไงก็ช่วยวิจารหน่อยนะคะ ^O^
จะได้เอาไปปรับปรุง
ยังไงก็ช่วยเม้น ช่วยโหวตด้วยนะคะ ><
บ๊ายบาย
Lady714

[PM_Betty06]

มาเม้นหัยแร้วน่ะจร้ะ!!หนุกๆๆ

ยังไงขอฝาก Rock and Loveหนุ่มร็อกน่าหวานกับยัยซูเปอร์สตาร์สุดเฮี้ยว มี4ตอนแร้ว

ยังไงเม้นหัยด้วยน่ะคร้ะ ขอบคุนคร้ะ