Seeking to love สืบค้น หารัก มัดใจนายสุดหล่อ บทที่ 10

[RenMiD]

10

“อ้าว ลงมาตั้งแต่เมื่อไหร่กัน”
ฉันนั่งรออีตายูโรอยู่นานสักพักใหญ่ หมอนั้นเดินลงมาพร้อมกับใบหน้าที่แฝงไปด้วยความงง เออปล่อยให้งงให้ตายไปเลย -^-
“ฉันลงมารอนายนานแล้วยะ นายนะหายไปไหนมา”
“ก็....เอ่อ ช่างมันเถอะ”
“.......”
“เออนี่ ยัยขนมเน่าพี่เธอไม่สบายนะ ไปกินเหล้าที่ไหนมารึเปล่า ถึงได้เมาค้างแบบนั้น”
“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่ามีเพื่อนมาส่งพี่เมื่อเช้า”
“งั้นหรอ งั้นเดียวเธอก็ดูแลคุกกี้ดีๆละ”
“แหงอยู่แล้ว”
ฉันพยักหน้ารับเล็กน้อย ก่อนจะเลิกสนใจอีตายูโร อีตายูโรเดินมานั่งลงตรงฝั่งตรงข้ามของฉัน
“งั้นเรามาเริ่มเรียนกันเลยละกัน”
ฉันหับกลับมามองหน้าอีตายูโรอีกครั้ง หมอนั้นหยิบชีทที่เคยให้ฉันไว้มาเปิดดู ก่อนจะเริ่มอธิบายบทเรียนที่เราเริ่มเรียนข้างไว้เมื่อวาน แต่ดูเหมือนคำพูดของหมอนั้นจะไม่ค่อยเข้าหัวของฉันซักเท่าไร ไม่เหมือนกับทุกทีที่หมอนั้นสอน และฉันก็จะเข้าใจโดยทันที
การเรียนของฉันยังคงดำเนินไปเรื่อยๆ และหลายครั้งที่ฉันเห็นอีตายูโรพยายามชะเง้อมองบันไดอยู่หลายครั้ง เหมือนกับกังวลอะไรบางอย่าง ฉันก้มลงมองชีทที่อยู่ตรงหน้าอีกครั้งพร้อมกับอ่านโจทย์ในชีทไปเรื่อยๆ เข้าใจบ้างไม่เข้าใจบ้าง ทำไมวันนี้มันถึงได้โหวงเหวงแบบนี้ ทำไมกัน……..
“นี่”
“....”
“นี่”
“....”
“นี่ ยัยขนมเน่า”
“ฮะ O_O”
ฉันสะดุ้งมองหน้าอีตายูโรที่มองมาอย่างสงสัย อีตายูโรย่นคิ้วเหมือนไม่ค่อยพอใจอะไรบางอย่าง อะไรกันมีอะไรติดหน้าฉันหรือไง -*-
“เป็นอะไร เหม่อลอยอยู่ได้”
“เปล่าซะหน่อย”
“ฉันว่าวันนี้เธอแปลกๆนะ ตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว”
“เปล่าซะหน่อย -_-^”
“ไม่สบายรึเปล่า”
จู่ๆ อีตายูโรก็เอาหน้าเข้ามาใกล้ฉัน จนฉันไม่ทันจะตั้งตัว
“เฮ้ย!!! นายจะทำอะไรอะ”
“อยู่นิ่งๆน่า”
อีตายูโรโน้มหน้าเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ อ๊ากกก หมอนั้นจะทำอะไรฉันเนี่ย >///< ใจของฉันเริ่มเต้นไม่เป็นจังหวะ อย่าบอกนะว่าหมอนั้นจะจูบฉันอ่า >///<
“ก็ไม่มีไข้นิ -_-^”
หมอนั้นเอาหน้าผากของตัวเองมาแตะกับหน้าผากของฉัน ให้ตายเหอะแล้วเมื่อกี้ฉันคิดอะไรละเนี่ย T///T
“กะ...ก็บอกแล้วว่าไม่ได้เป็นอะไร นายก็ไม่เชื่อ”
ฉันผละตัวออกจากอีตายูโร เพราะหน้าของเขากับฉันมันใกล้กันเกินไปจนฉันรู้สึกอึดอัด
“หืม =_=^”
“อะไรของนายอีกละ -_-;;”
“เอางี้ละกัน ฉันมีข้อเสนอดีๆให้เธอ”
“ข้อเสนอ ?”
“ใช่ ข้อเสนอของฉันคือ ถ้าเธอตั้งใจเรียนฉันจะบอกข้อมูลของฉันที่เธออยากรู้”
“ว่าไงนะ O__O ข้อมูลนายงั้นออ”
“ใช่ ก็เธออยากได้มากเลยไม่ใช่หรือไง”
“มันก็ใช่ แต่นายรู้ได้ไง”
“ก็เธอแอบถามฉันตั้งหลายรอบนิ จะไม่รู้ได้ไง”
“แล้วนายบอกฉันจะดีหรอ นายไม่กลัวฉันเอาข้อมูลนายไปทำอะไรหรือไง”
“หึ ฉันเองก็ไม่รู้หรอกนะ ว่าเธออยากได้ไปทำอะไร แต่ถ้ามันสามารถทำให้เธอเลิกเหม่อลอยแล้วหันมาสนใจเรียนละก็....ฉันก็จะบอกเธอ”
ฉันถึงกับอึ้งไปกับคำพูดของเขา ไม่อยากจะเชื่อว่าเขาจะคอยสังเกตฉันมากขนาดนี้ ข้อมูลที่ฉันอยากได้จากเขา ถึงมันจะไม่ได้เป็นข้อมูลสำคัญอะไร แต่ฉันก็ไม่อยากจะเชื่อยู่ดีว่าคนเก็บความลับ เก็บตัวแบบเขาจะยอมบอกแก่ฉัน
“เอาละเรียนต่อได้แล้ว ไม่ต้องทำหน้าซึ้งใจมากขนาดนั้นก็ได้ -_-^”
อีตายูโรดีดหน้าผากฉันดังป้าบ ฉันลูบหน้าผากตัวเองปอยๆ ก่อนจะเริ่มตั้งอกตั้งใจเรียนต่อ ข้อมูลที่ฉันลำบากลำบนเพื่อให้ได้มา แล้วสุดท้ายฉันอยากจะได้มันจริงเหรอ ? ฉันชักเริ่มไม่ค่อยเข้าใจตัวเองแล้วสิ

แม่กลับมาในตอนเย็นหลังจากที่อีตายูโรกลับไปได้สักพัก และพอแม่รู้ว่าพี่คุกกี้ไม่สบายเมาค้างอยู่ข้างบ่นแม่ก็ยิ่งบ่นใหญ่ เพราะในตอนเย็นพี่คุกกี้ทนไม่ไหวอ้วกออกมาตั้งเยอะ และฉันเชื่อว่าพี่คุกกี้คงเลิกกินเหล้าไปอีกนาน (ละมั้ง) -_-^ มันเลยเป็นความลำบากที่ฉันต้องคอยมาเฝ้าพี่คุกกี้ไปโดยปริยาย เพราะแม่กลัวว่าพี่คุกกี้จะไข้ขึ้น ฉันนั่งเฝ้าพี่คุกกี้ที่นอนหลับไปนานสักพักใหญ่ๆ ก่อนจะลุกไปเปิดคอมที่ห้องของตัวเอง เพื่อพิมพ์ข้อมูลที่ได้มาจากอีตายูโร
ข้อมูลของอีตายูโรถูกพิมพ์ต่อหลังจากที่ฉันไม่ได้พิมพ์เป็นเวลานาน โดยข้อมูลของหมอนั้นก็มี ชื่อ นามสกุล ชื่อเล่น เบอร์ อีเมล์ น้ำหนัก ส่วนสูง วันเกิด สิ่งที่ชอบ ซึ่งมันก็คือเปียโนอย่างที่ฉันคิดไว้นั้นเอง -_-^
และข้อมูลปลีกย่อยอีกนิดหน่อย แต่ที่สำคัญที่รู้แน่ชัดแล้วก็คือ อีตายูโรยังโสดสนิท น่าแปลกว่าทำไมฉันถึงรู้สึกโล่งใจที่หมอนั้นยังไม่มีแฟน -_-^ สงสัยว่าฉันจะคิดมากไปเองละมั้ง……..

วันนี้เป็นวันจันทร์ และดูเหมือนมันจะเป็นวันที่ว่างมากๆในรอบหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเลยก็ว่าได้ เพราะทุกทีพอเย็นปุบ ฉันจะต้องไปเรียนพิเศษกับอีตายูโร จะมีก็วันนี้แหละที่ฉันว่างมานั่งอุดอู้อยู่ที่ห้องชมรมข้อมูลที่ไม่ได้เข้ามานานแห่งนี้ -.,-
“โอะ โอ๋ แปลกแหะ วันนี้ยัยบราวเข้าชมรมกับเขาด้วย”
ในขณะที่ฉันเดินสำรวจนู้นสำรวจนี่ในห้องนี้หลังจากที่ไม่ได้เข้ามานาน ประตูห้องชมรมก็เปิดออกพร้อมกับร่างของชุนที่มีสีหน้าตกตะลึง กับไอ้บ้าสกายที่มีหน้าสีเฉยเมยเดินเข้ามาในห้อง =_=^
“ฉันมาแล้วมันแปลกตรงไหน -_-^”
“แปลกสิก็ทุกทีพอเลิกเรียน เธอก็มักจะไปอดอู้อยู่กับอาจารย์หัวทองนั้นนิ” ชุนพูด
“เพราะฉันโดนพี่สั่งให้เรียนพิเศษต่างหากยะ”
“แล้วเรียนเป็นยังไงบ้างละ อย่าบอกว่าเรียนจนลืมงาน -_-^”
จู่ๆ สกายที่นั่งฟังฉันกับไอ้บ้าชุนเถียงกันก็พูดขึ้น หมอนี่เป็นอะไร แขวะฉันเฉยเลย =_=;;
“ใช่ๆ เธอนะทำงานช้ามากเลยรู้รึเปล่า เดือนนี้ฉันไม่มีตังค์เก็บแล้วนะเนี่ย” ชุนพูด
“นายไม่มีตังค์เก็บแล้วมันเกี่ยวอะไรกับฉันละ -_-^”
“ก็ฉันรองานจากเธออยู่ไงถามได้ –O-“
ตะลิ๊ด ตะดิด ตะดี๊ด ดี๊ด~
“ครับ”
สาบานได้นะว่านั้นเป็นเสียงริงโทนโทรศัพท์ -_-^ ชุนกดรับสายโทรศัพท์ของตัวเอง หลังจากที่ปล่อยให้เสียงริงโทนปัญญาอ่อนของตัวเองดังอยู่นาน
“โอเคๆ จะไปแล้วใช่มั้ย”
“อืมๆ งั้นเดียวเจอกันหน้าตึกนะ”
“ครับ”
ชุนเก็บโทรศัพท์มือถือของตัวเองใส่กระเป๋า พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้มจนหน้าหมั่นไส้ -_-^
“ไง โบโทรมาละสิ -_-^” สกายพูด
“แน่นอนวะเพื่อน งั้นขอตัวก่อนนะเว้ย ฉันจะไปส่งโบที่โรงเรียนกวดวิชา ^O^”
“เดียวๆ นายกับโบเป็นอะไรกัน -_-^”
พอสกายพูดว่าโบโทรมาปับ ฉันก็เลยอดสงสัยไม่ได้ โบกับชุนเป็นอะไรกันหว่า ทำไมฉันไม่เห็นรู้เรื่องเลย ถึงจะรู้ว่าชุนชอบโบอยู่ก็เถอะ แต่ว่าทุกวันฉันก็เห็นโบปกติดีนิ ไม่เห็นเล่าอะไรให้ฟังเลยด้วย
“ก็ไม่มีอะไรหรอก ขอตัวก่อนนะ ^///^”
“เฮ้ย เดียวสิ”
ในขณะที่ฉันตะโกนออกไป แต่ก็เหมือนจะไม่ทันซะแล้ว เพราะไอ้บ้าชุนมันรีบวิ่งออกไปเลยนินา -_-;; แล้วตกลงมันเป็นยังไงกันละเนี่ย
“นี่ โบไม่ได้บอกเธอหรือไง”
ฉันส่ายหัวเป็นการตอบ สกายถอนหายใจออกมาอย่างหน่ายๆ ไม่เข้าใจจริงๆว่าฉันไม่รู้แล้วมันผิดขนาดนั้นเลยหรือไง
“โบนะ กำลังดูๆกันอยู่กับชุนตั้งแต่อาทิตย์ที่แล้ว”
“อาทิตย์ที่แล้วเลยออ O_O”
“ก็ใช้นะสิยัยติ๊งต๊อง -_-^”
“แล้วทำไมนายไม่เห็นเล่าอะไรให้ฉันฟังบ้างเลย”
“เธอเคยอยู่ให้เล่าไหมละ”
“ก็....”
ก็จริงละนะ ก็ฉันไม่ได้เข้ามาที่ห้องชมรมเลยนี่น่า จะไปรู้ได้ไงว่าอะไรคืออะไร ตัวโบเองก็ยังไม่ยอมบอกเลยด้วยซ้ำไป
“ทำหน้าเศร้าไปได้ แล้วงานไปถึงไหนแล้วใกล้เสร็จหรือยัง อย่าบอกนะว่าต้องให้ฉันช่วย”
“ใครบอกว่าฉันจะให้นายช่วย ฉันทำเองได้ยะ นายนะเตรียมเงินส่วนของฉันไว้เลยดีกว่า -^-“
“ก็เอางานมาให้ฉันก่อนสิ ฉันถึงจะให้ส่วนแบ่งเธอยัยงก -_-^”
“ได้ พรุ่งนี้ตอนเช้าฉันจะเอางานมาให้นาย”
“เธอทำเสร็จแล้วหรือไง -_-^”
“แหงละ นายนะดูถูกฝีมือฉันมากไปแล้ว”
“หึ แล้วฉันจะคอยดู”
“เออ วันนี้ฉันว่าง นายมีงานอะไรให้ฉันช่วยหรือเปล่า”
ฉันนึกขึ้นได้เลยเดินไปที่หน้าคอมพิวเตอร์เพื่อจะเปิดดูงาน แต่เสียงของสกายกลับขัดขึ้นมาซะก่อน
“ไม่มีหรอก พวกฉันเคลียร์เสร็จไปตั้งแต่เมื่อวานแล้ว”
“-^-“
สกายเปลี่ยนจากท่านั่งกลายมาเป็นเหยียดกายนอนแผ่บนโซฟาอย่างสบายใจ พร้อมกับรอยยิ้มที่จู่ๆ ก็ปรากฏอยู่บนใบหน้า
“นี่ แล้วเธอจะต้องเรียนพิเศษไปถึงเมื่อไหร่ละ”
“หืม ไม่รู้สิ ก็จนกว่าคะแนนจะดีขึ้นละมั้ง”
“พยายามเข้าละ จะได้ฉลาดเหมือนชาวบ้านซักที ^O^”
“นี่นายหาว่าฉันโง่หรอ TOT”
“เปล่านิยัยโง่ ~ ^_____^”
“ไอ้บ้าสกาย ตายซะเถอะ -_+”
ฉันกระโดดจากจุดที่ตัวเองยืน ไปคว้าหัวของไอ้บ้าสกายมาขย้ำเล่น หมอนั้นร้องโวยวายยกใหญ่ แต่กลับกันไม่นาน หมอนั้นก็เอาคืนโดยการหันมาขย้ำหัวฉันกลับแทน TOT
“อ๊ากกกกก หัวยุ่งหมดแล้วไอ้บ้า T^T”
“เธอเองก็ทำฉันหัวยุ่งเหมือนกัน -_-^”
สกายบ่นอุบอิบ มือก็จัดหัวยุ่งๆของตัวเองให้เข้าที่
“นี่ ถ้าไม่มีอะไรแล้ว ฉันกลับบ้านเลยนะ”
ฉันลุกขึ้นจัดทรงผมของตัวเองให้เข้าที่เช่นกัน ก่อนจะคว้ากระเป๋าที่อยู่บนโต๊ะมาไว้กับตัว
“เดียว”
“อะไรอีกละ -_-^”
“ฉันไปด้วย”
“ไม่ต้องอะ ฉันกลับเองได้ -_-^”
“เปล่า ฉันจะไปซื้อของแถวป้ายรถเมล์ -_-a”
“-_-;;”
สุดท้ายฉันกับสกายก็เดินออกมานอกโรงเรียนด้วยกัน แต่ฉันไม่กล้าเดินข้างๆหมอนี่หรอกนะ กลัวแฟนคลับหมอนี่จะเข้าใจผิด -_-^ ถึงแม้ว่าทุกคนจะรู้ว่าเราเป็นเพื่อนกันก็เถอะ ฉันเลยต้องเดินตามหลังหมอนี่ไปซะงั้น
“งั้นแยกกันตรงนี้นะ”
สกายพูด ก่อนจะเดินหันหลังกลับไป ว่าแต่ไหนหมอนี่บอกจะมาซื้อของแถวนี้ไง =_=a
“สกาย”
“อะไรอีกละ =_=^”
“นายไม่ซื้อของแล้วออ -_-;;”
“ฉันไม่อยากซื้อแล้ว -_-///”
สกายไม่พูดอะไรต่อ แต่หันหลังรีบเดินกลับไปเลย ฉันได้แต่ยิ้มอยู่คนเดียว ทำไมช่วงงนี้ ไอ้บ้าสกายถึงทำตัวน่ารักแบบเด็กๆแบบนี้นะ

หลังจากที่ฉันกลับมาถึงบ้าน และทำธุระส่วนตัวของตัวเองเสร็จ ฉันก็มาเปิดคอมดูงานข้อมูลของอีตายูโรอีกครั้ง อยากรู้จังนะ ถ้าหากว่าฉันเอาข้อมูลของนายไปให้พวกผู้หญิงที่เป็นลูกค้าแล้ว นายจะทำตัวยังไงกัน มันคงจะดูวุ่นวายน่าดูแน่เลย ฉันขำอยู่กับตัวเอง พร้อมกับกดปริ้นข้อมูลของอีตายูโรออกมาใส่ซองเอกสาร

[chompoo]

ทำไมไม่โพสอีกละหรือว่าติดสงกรานหรอ อิอิ แต่ยังไงก้โพสให้จบนะคะ ติดตามอยู๋คะ สู้ๆๆค่า

[-.-]

เอ่ออ คือว่าที่เว็บบอดอันเก่ามีตอนที่11 -12 ด้วยอะก้เอามาลงนะแล้วลงต่อตอนที่13ต่อด้วยนะคะกำลังสนุกกำลังรอลุ้นว่าจะมีคนมาช่วยบราวนี่หรือป่าวอะที่โดนมัดในห้องน้ำอะค่ะอยากรู้ช่วยโพสต่อเรื่อยๆจนจบด้วยนะ พรีสสสสสสสสสสสสสสสสสส