นักรักนักเต้นนายเป็นใคร(who are you) ตอน 6

[เจ๊_PONGPANG]

หลังจากที่เปิดตัว ฮาร์ท ออฟ คิงไรท์ได้ไม่นานฉันก็เป็นที่จับตามองของคนในอาร์มสตรอง((มากค่ะ))โฮะๆฉันทำอะไรผิดอีกเนี่ย-_-
"ซีเพฟ เธอรู้เรื่องกีฬาแดนซ์ หรือยัง??"
อะไรอีกอ่ะ ไอกีฬาแดนซ์ โอ๊ย ย ฉันปวดหัวกะโดรงเรียนนี้จัง
"ก็ทุกปีอาร์มสตรองจะมีจัดแข่งขันการเต้น แทงโก้ไง"
แทงโก้ หา แทงโก้ มันคืออะไร??
"ฉันว่าเธอไปขอช่วยรุ่นพี่ ก็ดีนะ"
"เดี๋ยว ๆนะ รุ่นพี่ไหน"
อย่าบอกนะว่าคือ
"รุ่นพี่คาร์ล็อตไง"
หาo_Oพูดเล่นใช่มั๊ยเนี่ย
"รุ่นพี่เป็นแชมป์ ตั้งหลายปีแล้วนะ><"
ท่าทางเธอจะ มั่วแล้ว
"ฉันไม่เห็นเคยรู้เลยว่าคาร์ล็อต เต้นเป็น"
"อ๊า ย อย่ามาโม้ดีกว่า ฉันว่าถ้าเธออยากจะเเข่งครั้งนี้ ไปลองฝึกกะรุ่นพี่สิ"
อ๊าก กให้ตาย-_-
ณ.ห้องเปิดรับสมัคร
"พี่คะ สมัครแข่งเต้นที่ไหนคะ"
"อ่อ ทางไอคิสเลยน้อง"
ให้ตาย ฉันจะรู้มั๊ยล่ะ ว่าไอคิสของพี่มันคนไหนกันชิส์
"เอ่อ พี่คะ พี่รู้จักรุ่นพี่คิสมั๊ย?"
"^^"
ฉันถาม ไม่ได้ยนหรือไง หาo_O เก่งได้แค่ในใจ
"พี่คะ"
"อ่ะ เอ่อ ฉันเนี่ยแหละ ทำไมหรอ"
"คือฉันจะมาสมัคร"
"เธอจะร่วมลงแข่งด้วย?"
"ค่า^^"
"มีคู่หรือยังล่ะ"
หะ หามีคู่ ทำไมต้องมีฟะ
"ไม่รู้หรอ ว่าการแข่งขันขงเราต้องเต้นเป็นคู่ "
คิสพูดพลาก้มหน้ามาใกล้ฉัน รู้สึกว่า เค้าหล่อจัง เอ๊ย ไม่ใช่สิ (ฉันมีคาร์ล็อตอยุ่แล้ว)ฮ่าๆ
"ถ้าไม่มีก็แข่งไม่ได้นะครับ"
อ่ะ แต่ฉันอยากแข่งนี่นา สมันเด็กฉันเต้นเป็นที่หนึ่ง ของ ยาหม่อง สคูลอยู่นะ ชิ>_<
"เอาอย่างนี้ เธอเต้นคู่กับฉันก่อนก็ได้"
ถ้าคาร์ล็อตรู้เค้าจะคิดยังไงน้า คิดไรอยู่เนี่ย
"อีกอย่าง ใบสมัครใกล้จะหมดแล้วด้วยสิ"
อ่า เอาไงดี(" )( ")
"ก็ได้ค่ะ"
"ว่าแต่เธอเคยฝึกอะไรมาบ้างหรือยัง"
"หึ ไม่เคยเลย *O*"
"ให้ฉันช่วยมั๊ย"
เย่ ฉันไม่ต้องเรียนกับคาร์ล็อตแล้ว ว
ทันทีที่ฉันสมัครเสร็จฉันก็รีบวิ่งออกจากห้อง ไปหามีเดีย เพื่นสุดเลิฟของ ฉันฉันต้องชนะการแข่งขันนี้ให้ได้
"ซีเพฟ"
อ๊ะ ทันทีที่ได้ยินเสียงอำมหิตนี่ ฉันก็หยุดเดินโดยอัตโนมัติ คาร์ล็อต
"ไปไหนมา ฉันไปหาเธอที่ห้องเธอก็ไม่อยู่ หัดโดดเรียนนะเดี๋ยวนี้"
เป็นชุดเจ้าค่ะ-_-ฉันทำผิดอีกแล้วใช่ม้าย ย
"ฉันโทรไปเธอก็ไม่รับ ให้ตายสิ"
อ๊ะ โทรไป พุดถึงโทรศัพท์ โทรศัพท์ฉันอยู่ไหน น
"เอางี้ วันนี้ฉันจะไปส่งเธอ"
"อะ เอางั้นก็ได้"
โทรศัพท์ของฉัน อยู๋หนายเนี่ย
"นี่ ซีเพฟ เธอไม่พูดกะฉันมาตลอดทางแล้วนะ"
เอ๋ O_O หรอ ก็ฉันกำลังนึกอยู่นี่ ว่าโทรศัพท์ฉันหายไปไหน
"นี่ คาร์ล็อตวันนี้ นายไม่ต้องโทรมานะ"
"-_-"
ดูเค้าทำหน้าเข้า จะบอกดีมั๊ยว่าฉันทำโทรศัพท์หาย ไม่เอาดีกว่าเดี๋ยว นายนี่ก็ต้องวุ่นวายหาเรื่องซื้อโทรศัพท์อะไรนั่นอีก
เค้ายิ่งใจร้อนอยู่ด้วย
"ฉันมีธุระ"
"--"
น่าน เข้าไปใหญ่ คาร์ล็อตทำหน้าเซ็งสุดขีด ไอบ้าเอ๊ย
"งั้นฉันเข้าบ้านก่อนนะ"
"-_-"
จะไม่พูดกันเลยหรอไง
"เป็นบ้าอะไร"
"ฉันน้อยใจ "
ให้ตายสิ
"เธอห้ามไม่ให้ฉันโทรหาเธอ ชิส์"
"ไอบ้า"
ฉันขึ้นเสียงใส่เค้า พลางเล่นผมจนมเค้าฟู น่ารักไปอีกแบบหนิ นายนั่นกระพือผมให้เข้ากัน ก่อนจะหันมาที่ฉัน อยางเอาเรื่อง
กลัวตายแหละ แบร่ๆ
""
หวาOOนายนั่นก้มหน้าลงมาจูบฉันอย่างแผ่วเบา อ๊าก ฉันโดนจูบ หน้าบ้านของตัวเองด้วย
"เธอไม่ให้ฉันโทรหาเธอ ฉันคงคิดถึงเธอแย่เลย ซีเพฟ^^"
อ๊ากก นายมัน บ้า
"เอางี้ พรุ่งนี้มารับ บาย"
"เอ่อ บะ บะบาย"<<<ยังอึ้งไม่หาย
"^^"
ฉันจะบ้าตายหลังจากนายนั่นขับรถออกไปแล้ว ฉันก็ยังยืนอยู่ตรงนั้นจนเฮียปิงออกมาเห็นและเรียกเข้าบ้านไป
จูบแรกของฉันเป็นตานี่หรอเนี่ยo////o
"ยัยป๋อง ของที่ฉันสั่งให้ไปซื้อได้ยัง"
พูดจา ไม่สุภาพ สงสัยอารมณ์เสียมั้ง
"ออกไปซื้อกะฉันเดี๋ยวนี้เลย"
พอเฮียปิงพูดจบ แกก็จัดการลากฉันออกมาจากบ้าน ตรงไปอีฟรันทันที
"แกว่าอันนี้สวยมั๊ย"
"ไม่อ่ะ"
หลังจากที่เข้ามาในร้าน เอียก็หยิบปลอกดาบสี ชมพูขึ้นมา ถามว่าสวยมั๊ย-_-เอ่อถ้าจำไม่ผิดเค้าจะซื้อของให้แฟนไม่ใช่หรอ
"เฮียจะบ้าหรอ ซื้อของให้ผู้หญิง ซื้อปลอกดาบได้ยังไงกันเล่า"
"อันนี้ล่ะ "
ว้าว เข้าท่าแฮะ เฮียหยิบสร้อยคอ จี้รูปหัวใจสีชมพูขึ้นมา หวานแหวว จริงๆพี่ชายฉัน
"เดี๋ยวฉันลองให้นะ"
พูดจบฉันก็หันหลังให้เฮียปิงใส่สร้อยให้ทันที
"-_-"
เฮียทำหน้า งง ซะน้อยแต่ก็ยอมใส่สร้อยให้ฉันอยู่ดี^^
"สวยมั๊ย เฮีย"
"อื้อ ใช้ได้ รู้งี้ฉันมาซื้อเองตั้งแต่เเรกดีกว่า"
ทำมาเป็นพูดดี กล้าจ่ายเงินเองป้ะล่ะ
"ถ้างั้นก็ไปจ่ายเงินเองเลยไป-o-"
"โธ่ ไปจ่ายให้หน่อยน้า ได้โปรด"
"หึ"
เฮียทำหน้าอ้อนวอนสุดฤทธิ์ โฮ่ เฮียอ้อนวอนฉัน
"รุ่นพี่"
เด็กผู้หญิงหน้าตาน่ารัก จิ้มลิ้ม หน้าจะรุ่นน้องฉันปีนึงมั้ง มองมาที่เราอย่างตกใจ เอ๊ะ เริ่มมีน้ำตาไหลอาบแก้มแล้วล่ะ
"คลอรีน!!"
พี่ฉันเรียกชื่อคนๆนึง (คาดการว่าจะเป็นเด็กผู้หญิงคนนั้น)หา ชื่อคลอรีน ฮ่าๆ เธอนี่มันน่ากลัว
"ฉะ ฉันแค่ผ่านมา ก็แค่ผ่านมา"
เด็กคนนั้นพูดแต่ไม่มองหหน้าเฮียเลย หาo_oหรือว่าเค้าจะคิด ว่าฉันกะเฮียเป็น.
"แฟนรุ่นพี่สวยดีนี่คะ"
ตายแล้วTOT ฉันเป็นแฟนกะพี่ตัวเอง บ้าน่า
"มันไม่ใช่อย่างนั้นซะหน่อย โธ่ เว้ย"
"คลอรีน"
เสียงๆนึงดังออกมาจากนอกร้าน เสียงนั่นน่ากลัวมากเลยล่ะ ฉันมองตามเสียงนั่นก็พบว่าเป็น
"คาร์ล็อต"
หวาo_Oโชคซวยอะไรแบบนี้อ่ะ เค้าจะเห็นตอนเฮียใส่สร้อยให้ฉันมั๊ย
"เค้าไม่รักก็อย่าไปยุ่งกะเค้าเซ่"
คาร์ล็อตพูดพร้อมเสียงดังพร้อมตวัดหางตามาทาเฮีย และ กะ ก็มองมาที่ฉัน อ๊ากกก เค้าเห็นฉันแล้วY.Yเตรียนมตัวตายเลย
ซีเพฟเอ๋ย เอ๊ย!!กระป๋องแป้ง
"นายมีแฟนอยู่แล้วก็น่าจะบอกกันก่อน"
คาร์ล็อตบอกหน้าตาเรียบเฉย หลังจากนั้น เขาก็โอบไหล่ยัยเด็กคลอรีอะไรนั่นพลางเขี่ยปอยผมเล่น
"นี่แก!"
หวา เวลาเฮียโกรธน่ากลัวเหมือนกัน นี่
"ทำไมไม่บอกความจริงเค้าไปล่ะ ว่าเธอไม่ได้มีแค่มันคนเดียว"
ฮะ แปล แปลว่าอะไร?
"ม่ะ ไม่จริงใช่มั๊ย คลอรีนเธอเป็นผู้หญิงของฉัน"
เชื่อมั๊ย ฉันกลัวเฮียมากตอนนี้
"คลอรีนเราไปกันเถอะ"
คาร์ล็อตโอบไหล่ ยัยเด็กคลอรีนนั่น แต่ไม่ทันที่เค้าจะก้าวออกจากร้าน
"หมับ"
เฮียคว้าคอเสื้อคาร์ล็อตจากข้างหลังพร้อมเหวี่ยงจนคาร์ล็อตกระเด็นไปอยู่อีกมุมนึงของร้านเด็กผู้หญิงคนนั้นท่าทางหัวเสีย
พร้อมร้องไห้น้ำตาเต็มหน้าไปด้วย อ๊ากก ไม่นะ พี่ฉันกะคาร์ล็อต ต่อยกัน
"อย่านะ"
ยัยเด็กนั่นไปขวาคาร์ล็อตที่กำลังจะต่อยพี่ฉันเอาไว้
"คลอรีน หลีกไป"
คาร์ล็อตพูดพลางจับแขนคลอรีนแล้วเหวี่ยงเบาๆมาชนฉัน
"โอ๊ย"
เจ็บนะเว้ย เหวี่ยงมาได้ทางนี้ แฟนนาย ดูแลเองไม่ได้หรอ>.< หลังจากนั้นคาร์ล็อตก็กระชากเสื้อเฮียขึ้นมาพร้อมจะง้างมือเตรียมจะซัดพี่ฉันเต็มที่
อ๊ะ ฉันเป็นน้อง <<จิตสำนึกรักพี่ชาย>>ทันทีที่นึกอย่างนั้นได้ มีทางเดียวเท่านั้น
"พลั่ก"
ฉันเอาถาดสแตนเลสที่อยู่แถวนั้นไปปิดหน้าเฮีย คาร์ล็อตเลยชกโดนถาดเหล็กเต็มๆ เจ็บมั๊ยนั่น
"โอ๊ย ย เธอทำบ้าอะไรหา"
คร์ล็อตพูดขณะที่ก้มดูมือ ที่(คง)เจ็บมาก แดงแจ๊ดเลยอ่าTOT
"ป๋องแป้งแกเข้ามาทำไม น่ามันเรื่องของฉันกับมัน"
เฮียพูดพลางชี้หน้าคาร์ล็อต อย่างเอาเรื่อง (มันจะไม่เกี่ยวได้ไง ก็ฉันเเฟนเค้านี่นา)
"นี่ใช่มั๊ญเหตุผลที่เธอไม่ให้ฉันโทรไป"
คาร์ล็อตพูดพลางประคองคลอรีนเดินเข้ามาประชันหน้ากะฉันและเฮียปิง
"ฉันโทรไป เธอคงไม่คิดจะรับสินะ"
"...."
"เลยต้องให้ไอกร๊วกนี่รับแทน"
หลังจากพูดเสร็จคาร์ล็อตก็ปล่อยมือคลอรีนพร้อมกะซัดพี่ฉันไม่ยั้ง หมัดแล้วหมัดเล่า จนพี่ฉันดูท่าทีอ่อนลงเลยทีเดียว เอ๊ะไม่สิพี่ฉันโกรธจัดแล้ว
ไม่นะเฮีย-o-เฮียลุกขึ้นพร้อมสวนกลับคาร์ล็อตแบบที่คาร์ล็อตทำกะเค้าท่าเดียวกันเป๊ะ แบบเดียวกันอย่างกะก๊อปปี้กันมาเลย(เธอนี่มันเว่อร์จริงๆ)
"ฟลุบ โครม "
เฮียกะคาร์ล็อตล้มลงพร้อมกัน แย่แล้ว คาร์ล็อตดู่าทางเจ็บหนักทีเดียว คลอรีนวิ่งไปหาเฮียฉัน เอิ่ม เธอต้องวิ่งไปหาแฟนเธอเซ่ -3-
เอาล่ะ ด้วยจิตสำนึกท่าไหนไม่รู้ฉันวิง่เข้ามาที่คาร์ล็อตพร้อมกวาดสายตา อำมหิตเป็นเชิงว่า หยุดได้แล้ว
"ทำไมเธอต้องทำหน้าเหมือนฉันผิดด้วยฮะ"
เอ๋า นายถูกงั้นหรอ
"ใครเป็นคนรับโทรศัพทื ฉันถามว่าใคร โอ๊ย"
สมน้ำหน้า เพราะผลที่ถูกเฮียซัดทำให้มีเลือดออกที่มุมปากด้วยอ่ะ เจ็บเลย
"มันเป็นคนหลายใจมากนะ เธอเลิกกะมันเถอะ"
เอ๋ นายพูดกะฉันหรอ อย่า อย่าบอกนะว่านายคิดว่าฉันเป็นเเฟนกะเฮีย
"ตกลงแกจะเลือกใครกันแน่วะ"
คาร์ล็อตพูดพลางมองหน้าเฮียออย่างเอาเรื่อง
"เธออยากได้สร้อยเส้นนี้ใช่มั๊ย เดี๋ยวฉันซื้อให้ก็ได้ "
หึ มันของพี่ชายฉัน
"ถึงมันจะเป็นสร้อยที่มันเลือกให้ก็เหอะ ถ้าเธอชอบ"
คาร์ล็อตดูมีท่าทีอ่อนลงอย่างเห็นได้ชัด อ๊ากไอบ้านี่ เคนถามอะไรใครบ้างมั๊ยเนี่ย
"รู้มั๊ยมันเลวมากแค่ไหน มันเป็นแแฟนกะคลอรีนแถมมันยังมาซื้อสร้อยให้เธออีก มันเลวแค่ไหนเธอเหนมั๊ย"
คาร์ล็อตพูดพร้อมะโวยวายลั่นร้าน สรุปพี่ฉันเลว ใช่มั๊ย
"นี่ๆให้มันน้อยหน่อย"
เฮียพูดพร้อมกับลุกขึ้นโดยมี สาวน้อยคลอรีนประคองไว้ สังเกตเห็นเค้าจับมือกันด้วยแหละ>O<
"นายคิดบ้าอะไรอยู่ฮะ"
เฮียถามขณะที่เดินเข้ามาใกล้เราสองคน
"คลอรีน นี่น้องสาวฉันคนที่เล่าให้ฟังว่า มันเตะหมาจนโดนหมากัดไง^^"
ช่างเอาเรื่องดี ดี ของน้องไปเล่าให้คนอื่นฟัง-_-;;เป็นเรื่องที่ดีมากค่ะ
"แสดงว่านี่ก็คือ น้องสาวของรุ่นพี่สินะ"
ขอบคุณที่เธอฉลาด คลอรีน--
"ฮะ เธอเป็นน้องงสาวของไอกร๊วกนี่"
"-_-"
ช่วยให้เกียร์ตพี่ชายฉันหน่อย
"ฉันเข้าใจผิดงั้นหรอ"
"เหอะ ให้ตาย"
"โธ่ ทำไมเธอไม่บอกฉันตั้งแต่แรกฮะ"
"แล้วให้ฉันบอกนายตอนไหนเล่า"
"รุ่นพี่คะ ส่วนนี่พี่คาร์ล็อตพี่ชายของฉันเอง^^"
เอาเข้าไปเข้าใจผิดกันหมด ยังไงก็ยังดีทที่ฉันไม่โวยวายเหมือนคาร์ล็อตเชิญหน้าแตกไปคนเดียวเลย
"แล้วถ้างั้น ใครรับโทรศัพท์เธออ่ะ"
ฉันจะไปรู้ได้ไงเล่า ก็โทรศัพท์ฉันหายนี่นา
"มันบอว่าเธออาบน้ำอยู่"
"ฮะ ฉันนี่นะ จำได้ว่าวันนี้ฉันยังไม่อายน้ำเลย นี่นา"
ตอนเย็นค่ะตอนเย็น
"ใครมันกล้าพูดกะน้องสาวฉันอย่างนั้นนะ"
อะ ถ้าจับได้ไอนั่นเละชัวร์ เฮียกะคาร์ล็อตจะสามัคคีมอบความหายนะให้มัน
"คาร์ล็อตโทรศัพ์ฉันหาย"
"o_O"<<คาร์ล็อต
"แล้วใครรับ"<<คลอรีนกะเฮียปิงพูดพร้อมกัน

[PooJa]

ืทำไมตอนที่6มันนานเป็ยพิเศษเลยล่ะ เจ๊ป๋อง