Rock and Love หนุ่มร็อกหน้าหวานกับยัยซูเปอร์สตาร์สุดเฮียว(ตอนที่6-บททดสอบของชินเป)

[PM_Betty06]

(Talk:ชินเป)

หน้าบ้านมิซัง

ตอนแรกผมก็นึกว่ามิซังจะปฏิเสธแต่ผมก็ไม่คิดว่าเธอจะย้อนผม..อ้ากกก!!~ดีใจสุดยอด!!
แต่พ่อกับพี่มิโซไม่ค่อยถูกกับผมด้วยสิ..แต่เพื่อมิซังจะเป็นยังไงก็ต้องยอม

เอี๊ยด ดด~>>(โปรด~จินตนาการว่าเป็นเสียงเบรกรถ=_=;

"เอ่อ..นายจะลงไปด้วยมั้ย??"มิซังถามผม
"ไปสิ"ผมตอบแบบไม่ต้องคิด
"นายแน่ใจหรอ??"
"ก็แน่ใจสิ..ไปได้แล้ว"ผมพูดแล้วลงจากรถอ้อมมาเปิดประตูให้มิซังลง..หน้าบ้านของมิซังมีพ่อ,แม่และพี่มิโซกับน้องมิซึยืนรออยู่
"ว่าไง!!!แกเป็นอะไรกับน้องสาวฉัน??"พี่มิโซแขวะผมทันทีที่ฝ่าเท้ายัง(ไม่)แตะไปถึงบ้าน
"เป็น..เอ่อ..เป็น"มิซังที่ยืนอยู่ข้างๆผมกระอักกระอวน
"ถ้าให้ฉันเดา..ฉันว่าพวกเธอต้องเป็นแฟนกัน"พี่มิโซแขวะอีกรอบ
"ครับ"ปากพูดออกไปอย่างงั้นแต่ในใจอยากพูดว่า'ถ้าเป็นแฟนกันแล้วมันจะกระทบกระเทือนสมองซีกไหนมั้ย??'
"เหอะ!!แกดูแลลูกสาวฉันได้จริงเหรอ"พ่อมิซังแขวะบ้าง
"ได้ครับ"ผมตอบแบบไม่ต้องคิด
"งั้นเดียวฉันจะคอยดู หึๆ"พ่อมิซังพูดพลางหันหน้าไปปรึกษาทางสายตากับพี่มิโซ(ย้ำ!!ทางสายตาจริงๆ=_=")
"เอ่อ..ชินเปเข้าบ้านก่อนเถอะ!!"มิซังพูดขึ้นเพราะเห็นท่าไม่ดีแล้วก็จูงมือผมเข้าไป
"หึ ทำมั้ย?ต้องให้มันเข้าบ้านว่ะ"พี่มิโซพูดขึ้น
"ไม่เป็นไรหรอกน้า^^ดีจะตายหนูขอน่ะ น่ะ น่ะ^^"น้องมิซึอ้อนพี่มิโซด้วยสยตาวิ้งๆ@_@
"เหอะ!!ถือว่าน้องมิซึขอไว้น่ะ"พี่มิโซพูดก่อนจะเดินขึ้นบันไดไปกับน้องมิซึ
"ไปกันเถอะ!!"มิซังพูด
"อืม~"

ห้องรับแขก

"น้านาสึคร้า!!!ขอน้ำส้ม2แก้วน่ะคร้ะ!!"มิซังพูดเสียงหวาน
"ได้แล้วคร้ะ!!คุณมิซัง"แม่บ้านวัย30กว่าๆเดินถือถาดน้ำส้มกับขนมมา
"ขอบคุณคร้ะ!!/ขอบคุณครับ!!"ผมกับมิซังพูดพร้อมกัน
"คร้ะ!!ไม่เป็นไรคร้ะ!!"น้านาสึพูดแล้วเดินจากไป
"อ๊ะ!!ดืมน้ำส้มสิ^^น้านาสึคั่นสดๆเลยน่ะอร่อยด้วย"มิซังพูด
"อืม~อร่อยดีน่ะ..เดียวพรุ่งนี้ฮันนี่จะมารับดาร์ลิ่งไปโรงเรียนน่ะจร้ะ^^"ผมพูดพลางอมยิ้ม
"มารับอ่ะได้..แต่ไอ้ฮันนงฮันนี่เนี่ย^^อย่าพูดเลยเลี่ยนคนสวยมิชอบ"มิซังพูดเสียงล้อเล่น
"งั้นเรียกคนสวยล่ะกัน^^"
"โอเคจร้า^^กลับบ้านได้แหละดึกแล้ว^__^ฝันดีน้า~"มิซังพูดพร้อมโบกมือลา
"คร้าบ~คุณคนสวย^^"ผมพูดแล้วเดินขึ้นรถไป

(Talk:พ่อของมิซัง)

นี่ๆๆ!!ท่านผู้อ่านอย่าคิดว่าผมใจร้ายน่ะ..ผมอ่ะถูกชะตากับนายชินเปนั้นตั้งแต่เจอแล้ว
แต่ก็ต้องแอ็บท่าพ่อเสียงเข้มเข้าไว้ก่อน..แล้วที่ผมถามว่าจะดูแลมิซังได้มั้ยมันเป็นสิ่งที่ผมอยากรู้?
และต้องการพิจสูตร์เท่านั้นถ้านายชินเปผ่านการทดสอบผมก็ยกลูกสาวให้ทันทีแหละ^^
รอดูแผนของพ่อเสียงเข้มคนนี้ไว้น่ะ(ถ้าบอกก่อนมันไม่สนุก)

(Talk:มิซัง)

กริ้งๆๆๆๆๆๆ(โปรดจินตนาการว่าเป็นนาฬิกาปลุก)

หาว ว~ฉันตื่นมาพร้อมกับเสียงนาฬิกาปลุก^^วันนี้ชินเปมารับนี้!!ต้องอาบน้ำแล้ว ฟิ้ว~

ก้อกๆๆๆๆ!!

พอฉันอาบน้ำเสร็จมีคนมาเคาะประตูคงเป็นชินเปแน่เลยฉันเลยถามไปว่า..
"ใครคร้ะ!!"
"เจ้าชายครับ~"นายชินเปแน่นอน^^
"เดียวเจ้าหญิงจะออกไปน่ะคร้ะ!!รอแป๊ปนึง^^"ฉันพูด
"ได้คร้าบ~"ฉันรีบใส่ชุดแล้วเปิดประตูออกไป
"มาแล้วๆ^^"
"โบว์ยังไม่ติด ผมยังไม่ได้หวี ถุงเท้าก็ไม่ได้ใส่"ชินเปมองฉันตั้งแต่หัวจรดปลายเท้าแล้วพูดขึ้น
"แหะๆ!"ฉันหัวเราะแห้งๆออกไป
"เวลาก็มีอีกมากไม่ต้องรีบหรอก^^มานี่!!"ชินเปพูดจบก็ลากฉันเข้าห้องนอน(อย่าคิดลึก!!เข้าไปหวีผมติดโบว์ บลาๆตะหาก)แล้วปิดประตู
"โอ้โห้!!มีแต่สพันจ์บ๊อบทั้งนั้น!!"ชินเปที่เข้ามาในห้องนอนฉันพูดขึ้น
"ก็ฉันชอบนี่!!นายก็มีแต่มาริโอ้แหละ!!"
"ฉันชอบมาริโอ้แต่ไม่ได้เอามาไว้เต็มห้องแบบนี้!!..แต่สวยดีนี่!!"
"อืม~ขอบใจ^^เสร็จแล้วไปกันได้"ฉันพูดพร้อมกับจับมือชินเปลงไปข้างล่าง
"อ้าว~ชินเป^^"เสียงแม่พูดขึ้น
"สวัสดีครับ^^"ชินเปพูด
"หวัดดีจร้ะ!!จะไปส่งมิซังเหรอ^^งั้นขับรถดีๆน่ะจร้ะ!!"แม่พูดแล้วยิ้ม
"ครับ~"
"ไปทานอาหารเช้าด้วยกันก่อนมั้ย?"
"เอ่อ...มิซังว่าไง"ชินเปพูดกระซิบ
"ได้คร้ะ!!เดียวหนูกับชินเปจะลงไปทาน^^"
"เฮ้อ~เธอเนี่ยน้า~"
"แล้วนายไม่หิวเหรอ?ถ้าไม่หิวก็ไม่เป็นไร"ฉันพูด
"หิวสิ!!ไปกินกันได้แล้ว^^"มันต้องอย่างงี้สิ!!
พอทานอาหารเช้าเสร็จชินเปกับฉันก็ขอตัวไปโรงเรียนและระหว่างที่ทานข้าวนั้น
พ่อกับพี่มิโซก็แขวะชินเปเอาใหญ่แต่ชินเปก็ไม่สะทกสะท้าน
"ไปเถอะ!!เดียวเข้าเรียนสาย"ฉันพูด
"อืม~ไปสิ^^"
ระหว่างนั้นก็มีรถตู้สามคันมาจอดที่หน้าบ้านแล้วก็ลงจากรถมาในรถมีผู้ชายห้าคนใส่ชุดสีดำ
ใส่แว่นตาสีดำเหมือนบอดี้การ์ดเดินลงมาและพูดว่า..
"เราเป็นคนของบริษัทXXX"เฮ้ย!!!OoOบริษัทXXXเป็นบริษัทพันธมิตร
ที่พ่อของฉันเป็นคู่แข่งอยู่นี้!! แต่ตอนนี้ร่วมงานกันอยู่..แล้วทำมั้ย??..
ระหว่างที่ทุกคน'เอ๋อ'รับประทานก็มีผู้ชายแต่งตัวแบบเดียวกันลงมากจาก
รถอีกสองคันแล้วมาจับตัวพวกเราเอาไว้!!..เฮ้ย!!จับตัว!!!
"พวกแกต้องการอะไร?"ชินเปถามเสียงนิ่ง+เข้ม..เจ้าค่ะ^^
"โอ๊ะ!!ชินเป..มือกลองวงจูเลียตนี่หว้า~"ไอ้หัวเกรียนพูดขึ้น
"ใช่!!~ใครมีปัญหาหรือกระทบกระเทือนสมองซีกไหนของพวกแกมั้ย?-_^"ชินเปพูดพูดเสียงกวนพลางยักคิ้ว
"เหอะ!!มีแน่..เฮ้ย!!"ไอ้หัวเกรียนพูดด้วยสายตากรุ้มกริ้มแล้วตะโกนเรียกลูกน้อง
ลูกน้องไอ้หัวเกรียนก็เอาวัตถุสีดำคล้ายปืนมาจ่อที่หัวของฉันและทุกคน!!...ปืน!!!(ความรู้สึกช้าจริงวุ้ย!!/PM_Betty06)
โหย~งานนี้ต้องมีคนตายแน่!!
"แกเลือกเอา..ระหว่างแกกับแฟนแกว่าใครจะเสียสละ หึๆ"ไอ้หัวเกรียนพูด
"ชินเป!!นายอย่าน่ะ!!ถ้าไม่มีนายฉันอยู่ไม่ได้"ฉันพูด
"ถ้าไม่มีเธอฉันก็อยู่ไม่ได้..ฉันเลือกแล้ว..ขอให้เธอเจอคนดีๆน่ะ รักเธอ...มิซัง"ชินเปพูด
"ฮึก...ไม่น่ะ..รักนาย..ฮือ~"ฉันพูดปนสะอืน
ปัง!!!(โปรด~จินตนาการว่าเป็นเสียงปืน)
"กรี๊ดดดด!!ฮึก..ฮือ~ๆๆๆชินเปฉันรักนาย!!!"ฉันร้องไห้พร้อมตะโกน
"มิซัง!!!ฉันยังไม่ตาย"เอ๊ะ!!เสียงนายชินเปนี่!!แล้วเมื่อกี้บอกว่าไงน่ะ'ยังไม่ตายเหรอ?'กรี๊ดดด~นายยังไม่ตาย
"ชินเป!!!ฮึก..นายยังไม่ตายจริงๆตัว..ฮือๆๆๆๆ"ฉันวิ่งไปกอดชินเปแล้วร้องไห้ออกมา
"ฉันยังไม่ตาย!!ฉันรักเธอ!!"ชินเปพูด
"ชินเป!!นายผ่านการทดสอบแล้วน่ะ^^"พ่อฉันพูด
"ดูแลน้องสาวฉันให้ดีๆล่ะ^^ถ้าน้องฉันเสียใจเมื่อไรนายตายแน่!!"พี่มิโซพูด..เอ๊ะ!!นี่มันเรื่องอะไรกัน
"นี่!!มันเรื่องอะไรกันค่ะพ่อ!!"ฉันพูดชินเปก็ทำหน้าสงสัย
"ก็บททดสอบไง^^นายผ่านมันไปได้แล้ว"พ่อพูดพลางตบบ่าชินเป
"จริงเหรอครับ^^"ชินเปพูดพลางกอดฉัน

เฮ้อ~ความรักคู่แรกของRock and Love ก็เริ่มต้นโดยชินเปกับมิซัง/PM_Betty06